تبیین نقش میانجی‌ اعتماد سازمانی در تأثیرگذاری عدالت زبانی مدیران بر راهبردهای مدیریت تعارض کارکنان دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار

تعارض به‌عنوان جزء اجتناب‌ناپذیر زندگی سازمانی امروز مطرح است و بی‌شک توانایی مدیریت و کنترل آن در سازمان‌ها، از مهم‌ترین مهارت‌های مورد نیاز مدیران امروز به شمار می‌رود. هدف این پژوهش تبیین نقش میانجی‌ اعتماد سازمانی در تاثیرگذاری عدالت زبانی مدیران بر راهبردهای مدیریت تعارض کارکنان بود که به روش پیمایشی و مبتنی بر مدل‌یابی معادلات ساختاری در محیط نرم‌افزاری Lisrel 8.8 انجام شد. نمونه آماری پژوهش حاضر را 137 نفر از مدیران و کارکنان دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار تشکیل دادند که به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. داده‌های موردنیاز با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد‌ عدالت زبانی نرگسیان و محمدزاده (اعتبار 80/0)، اعتماد سازمانی الونن و همکاران (اعتبار 89/0) و مدیریت تعارض رابینز (اعتبار 84/0) جمع‌آوری گردید؛ روایی پرسشنامه‌ها نیز با استفاده از روایی محتوا مورد تأیید قرار گرفت. نتایج نشان داد عدالت زبانی به‌طور مستقیم بر راهبردهای مدیریت تعارض تأثیری ندارد، بلکه از طریق اعتماد سازمانی بیشترین تأثیر را بر راهبرد همکاری (با ضریب تأثیر 54/0) و بعد از آن بر راهبرد اجتناب (با ضریب تأثیر 46/0) و راهبردکنترل (با ضریب تأثیر 45/0) مدیریت تعارض دارد.